Zaterdag 3 december 2005 tijdens een korfbalwedstrijd begon Iris dubbel te zien. Ze wist toen niet meer welke van de twee ballen ze moest vangen. Haar trainster heeft haar toen naar ons gebracht. Wij begonnen ons toen al wel een beetje zorgen te maken, en wilde dan ook maandag 5 december 2005 even met haar naar de dokter. De dokter heeft toen voor ons een afspraak gemaakt bij het Juliana kinderziekenhuis in Den Haag.

Hier mochten we dinsdag 6 december om 15.30 uur komen. Even daarna is Iris door een CT-scan gegaan. Op die foto´s kon de arts gelijk zien dat er iets in haar hoofd zat wat er niet hoorde. Dit noemde ze een ponsglioom. Dit is een tumor die bij je hersenstam zit en daardoor kunnen ze hem niet opereren.

Omdat zij al een paar dagen steeds moest overgeven en zo dubbel zag wilden ze dat ze in het ziekenhuis bleef om medicijnen te krijgen die ervoor moeten zorgen dat dit snel wat beter zou gaan. Deze medicijnen heten Dexamathason. Ook kreeg ze een infuus omdat ze te veel vocht verloor door het spugen. Hierdoor knapte ze wel snel op. Maar in dit ziekenhuis kon ze niet lang blijven. Op donderdag 8 december werd ze met een ambulance overgebracht naar het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam. Hier hebben ze haar verder behandeld. Omdat het vrij snel toch wel weer goed met haar ging mocht ze gelukkig vrijdag 9 december om 17.00 uur naar huis.

In de week daarna moest ze bij de Radioloog langskomen. Er is toen een masker voor haar gemaakt die ze op haar hoofd kreeg voor de bestraling. Maandag 19 december zijn ze begonnen met de bestraling. Vier weken lang, vier keer per week. Daarna toen alles voorbij was, begon zij zich steeds weer wat beter te voelen. Zij is twee jaar klachten vrij geweest. In februari 2008 tijdens een controle MRI hebben ze gezien dat de tumor weer aan het groeien is. Zij had toen nog nergens last van. Een paar weken later wel. Ze hebben toen weer een MRI gemaakt om te kijken hoe snel hij aan het groeien was. Dit was best wel snel. Daarom zijn we aan de chemo begonnen. Alleen heeft dit helemaal niets gedaan en zijn we een paar maanden later hiermee gestopt. Uiteindelijk hebben we haar nog bijna 11 maanden bij ons mogen houden. Wel ging het steeds slechter maar konden we toch nog best veel met haar doen.

Op maandag 11 mei 2009 is ze thuis overleden. Drie en een half jaar nadat de diagnose werd gesteld.